ζωγράφιζες και μια καρδιά...
Έβαζες ψεύτικες φωνές
γελούσες κι έκανες πως κλαις
κι εγώ παιδί
α ρε μαμά
Πίσω μου τρέχεις μια ζωή
με ένα πιάτο και μια ευχή
τότε με κράταγες σφιχτά
τώρα κοιτάς από μακριά
Μέσα απ' τα δόντια να μιλάς
σ' ακούω σαν τώρα μην με σκας
δε θα σε ανεχτεί κανείς
θα πας χαμένος θα το δεις
α ρε μαμά, α ρε μαμά
Ύστερα λόγια στο χαρτί
συγνώμη σ' αγαπώ πολύ
είμαι εδώ
α ρε μαμά
Ζωγράφιζες και μια καρδιά
με νίκαγες με ζαβολιά
κι έβαζες πάντα στο πικάπ
το δίσκο με το ave maria
ave maria
Χανόσουνα στη μουσική
εσύ γινόσουν το παιδί
κι εγώ ένας άγγελος στη γη
να σε προσέχω, μια ζωή
Τις πόρτες άνοιγες στο φως
να μπει ο ήλιος κι ο θεός
να μας μιλάει
α ρε μαμά
Τα βράδια ήσουν μια αγκαλιά
κι ανάμεσα απ τα φιλιά
έκανες τη φωνή λαγού
το λύκο και την αλεπού
Και όταν γύριζα αργά
θα σου τα πάρω τα κλειδιά
θα βρεις τις πόρτες πια κλειστές
θα με πεθάνεις Αυτό θες
Α ρε μαμά, α ρε μαμά
Ύστερα λόγια στο χαρτί
συγνώμη σ' αγαπώ πολύ
είμαι εδώ
α ρε μαμά
Ζωγράφιζες και μια καρδιά
με νίκαγες με ζαβολιά
κι έβαζες πάντα στο πικάπ
το δίσκο με το ave maria
ave maria
Χανόσουνα στη μουσική
εσύ γινόσουν το παιδί
κι εγώ ένας άγγελος στη γη
να σε προσέχω, μια ζωή...
... μαμά που πας?
γελούσες κι έκανες πως κλαις
κι εγώ παιδί
α ρε μαμά
Πίσω μου τρέχεις μια ζωή
με ένα πιάτο και μια ευχή
τότε με κράταγες σφιχτά
τώρα κοιτάς από μακριά
Μέσα απ' τα δόντια να μιλάς
σ' ακούω σαν τώρα μην με σκας
δε θα σε ανεχτεί κανείς
θα πας χαμένος θα το δεις
α ρε μαμά, α ρε μαμά
Ύστερα λόγια στο χαρτί
συγνώμη σ' αγαπώ πολύ
είμαι εδώ
α ρε μαμά
Ζωγράφιζες και μια καρδιά
με νίκαγες με ζαβολιά
κι έβαζες πάντα στο πικάπ
το δίσκο με το ave maria
ave maria
Χανόσουνα στη μουσική
εσύ γινόσουν το παιδί
κι εγώ ένας άγγελος στη γη
να σε προσέχω, μια ζωή
Τις πόρτες άνοιγες στο φως
να μπει ο ήλιος κι ο θεός
να μας μιλάει
α ρε μαμά
Τα βράδια ήσουν μια αγκαλιά
κι ανάμεσα απ τα φιλιά
έκανες τη φωνή λαγού
το λύκο και την αλεπού
Και όταν γύριζα αργά
θα σου τα πάρω τα κλειδιά
θα βρεις τις πόρτες πια κλειστές
θα με πεθάνεις Αυτό θες
Α ρε μαμά, α ρε μαμά
Ύστερα λόγια στο χαρτί
συγνώμη σ' αγαπώ πολύ
είμαι εδώ
α ρε μαμά
Ζωγράφιζες και μια καρδιά
με νίκαγες με ζαβολιά
κι έβαζες πάντα στο πικάπ
το δίσκο με το ave maria
ave maria
Χανόσουνα στη μουσική
εσύ γινόσουν το παιδί
κι εγώ ένας άγγελος στη γη
να σε προσέχω, μια ζωή...
... μαμά που πας?


Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου