ανασαίνει ο Έρωτας...

Ο Πλάτωνας πέθανε
μα η σιωπή του γέννησε ψίθυρους φωτιάς.
Στις στάχτες της λογικής
ανασαίνει ο Έρωτας —
όχι ιδέα,
μα αίμα,
μα σώμα,
μα σπινθήρας που καίει τον αέρα.

Οι λέξεις δεν τον χωρούν,
οι έννοιες δεν τον δένουν·
σαν άνεμος ξεσπά,
σαν κύμα ξεπλένει το μάρμαρο.

Κι ενώ ο φιλόσοφος κοιμάται
μέσα στη σκιά του χρόνου,
ο Έρωτας χορεύει αθάνατος
στα στήθη των ζωντανών...

Ιλυ....εξω απο τον Έρωτα του Πλάτωνα...