συμπληρωματικά....

 όταν τα "τυπικά προσόντα" γίναν συμπληρωματικά....

κάποτε τα “τυπικά προσόντα”, σε συνέχεια αυτών που έχουν ειπωθεί, ήταν το κλειδί – σφραγίδα και πέρασμα προς μια καλύτερη επαγγελματική ζωή που νομίζαμε πως μας περίμενε. Και καθώς περνούσε ο χρόνος, γίναν συμπληρωματικά στη ζωή μας… Ένα χαρτί στο συρτάρι, δύο λόγια πρωινά, μεσημεριανά, απογευματινά — γραμμές σε sms και mails. Όμως μέσα απ’ τις διαδρομές, τις αποτυχίες και τις μικρές νίκες, μάθαμε πως ό,τι μας καθορίζει δεν γράφεται σε πιστοποιητικά· γράφεται στο βλέμμα, στην καρδιά, στη μνήμη, στην ψυχή. Και κάπου εκεί, μέσα σε αυτή την ήσυχη παραδοχή, χωράει η ελπίδα πως η ζωή μας μαζί άξιζε πολύ περισσότερο απ’ ό,τι οι τίτλοι της....

Σ' Αγαπώ γιατί τα "τυπικά προσόντα" γίναν συμπληρωματικά στη ζωή μας....