σαν ανάσα ...

 με ακούς, με διαβάζεις, με νιώθεις χωρίς να γράφεις κάτι δικό σου...θα μπορούσα να σκεφτώ πως έχουμε τις ίδιες απαντήσεις σε ίσως ίδια θέλω...

κι αν οι σιωπές μας μιλούσαν, θα έλεγαν ιστορίες που ούτε οι λέξεις μας δεν τόλμησαν...
κάθε κλικ σου μοιάζει σαν ανάσα — σαν να περνάς ξανά από τα μέρη που αφήσαμε μισά...
δεν ψάχνω να μετρήσω τι έμεινε ή τι χάθηκε, μα να βρω το όνομα που θα φωνάξουμε τώρα...

αν το ξέρεις εσύ, πες το....

αν όχι, ας το μάθουμε μαζί....

Ιλυ....