αλλαγές...

 ορμονικές και σωματικές αλλαγές...

Η εμμηνόπαυση είναι ένα φυσικό, βιολογικό στάδιο στη ζωή της γυναίκας, που σηματοδοτεί το τέλος της αναπαραγωγικής της ικανότητας. Παρ’ ότι αφορά το σώμα και τον ψυχισμό της γυναίκας, η αντανάκλασή της στις ερωτικές, συντροφικές και οικογενειακές σχέσεις φέρνει στην επιφάνεια μια λιγότερο συζητημένη πραγματικότητα: την αμηχανία του άνδρα μπροστά σε αυτή τη μετάβαση.

1. Η σιωπή και η άγνοια

Πολλοί άνδρες μεγαλώνουν χωρίς να έχουν ποτέ μάθει τι ακριβώς είναι η εμμηνόπαυση. Δεν τους διδάχθηκε στο σχολείο, δεν την είδαν να συζητιέται ανοικτά μέσα στην οικογένεια, και συχνά αντιμετωπίζουν το θέμα με σιωπή ή αποστασιοποίηση. Όταν τελικά η σύντροφός τους φτάνει σ’ αυτήν τη φάση, βρίσκονται αιφνιδιασμένοι, χωρίς εργαλεία κατανόησης ή υποστήριξης.

2. Οι αλλαγές που δεν καταλαβαίνουν

Η εμμηνόπαυση συνοδεύεται συχνά από σωματικές αλλαγές (π.χ. εξάψεις, αύξηση βάρους, αϋπνία), αλλά και ψυχολογικές (π.χ. ευερεθιστότητα, μελαγχολία, μεταπτώσεις διάθεσης). Ο άνδρας, αν δεν είναι συνειδητοποιημένος, μπορεί να νιώσει ότι η σύντροφός του «αλλάζει» ανεξήγητα. Αυτό δημιουργεί αμηχανία, ακόμη και ενόχληση, που μπορεί να μεταφραστεί σε απόσταση ή παθητική επιθετικότητα.

3. Θέματα ταυτότητας και σεξουαλικότητας

Η εμμηνόπαυση, ως "τέλος της γονιμότητας", μπορεί να λειτουργήσει συμβολικά και για τον άνδρα. Μπορεί να νιώσει ότι χάνει τη νεότητα της συντρόφου του ή να επηρεάζεται από κοινωνικά στερεότυπα που συνδέουν τη σεξουαλικότητα με τη νεότητα. Αυτό οδηγεί ορισμένους άνδρες είτε σε εσωστρέφεια είτε σε φυγή (π.χ. αναζήτηση νεότερων συντρόφων), ακριβώς επειδή δεν έχουν μάθει να συμβιώνουν με τη μεταβαλλόμενη ταυτότητα της γυναίκας και της σχέσης.

4. Ο φόβος της ανικανότητας να βοηθήσει

Αρκετοί άνδρες επιθυμούν να σταθούν δίπλα στη σύντροφό τους, αλλά νιώθουν πως δεν ξέρουν πώς. Η εμμηνόπαυση δεν έχει σαφείς "λύσεις" που να ταιριάζουν με την ανδρική προσέγγιση του "πρόβλημα-λύση". Γι' αυτό, συχνά καταλήγουν στην αποστασιοποίηση, όχι από αδιαφορία, αλλά από φόβο ανεπάρκειας.

5. Η ανάγκη για νέα εκπαίδευση και συναισθηματική ωρίμανση

Η υπέρβαση αυτής της αμηχανίας περνά μέσα από την εκπαίδευση, τον διάλογο και την ενσυναίσθηση. Οι άνδρες χρειάζεται να ενημερώνονται για το τι σημαίνει εμμηνόπαυση, να ακούν χωρίς να προσπαθούν να διορθώσουν, να συναισθάνονται χωρίς να φοβούνται την "πτώση" της θηλυκότητας της συντρόφου τους. Μέσα από αυτή τη στάση, η σχέση μπορεί όχι μόνο να αντέξει, αλλά και να ωριμάσει, αποκτώντας νέο βάθος.

η φράση «τέλος της γονιμότητας» μπορεί να είναι φορτισμένη και δεν είναι απαραίτητα φόβος αυτό που προκαλεί. 

η εμμηνόπαυση, πράγματι, σηματοδοτεί τη βιολογική ολοκλήρωση της αναπαραγωγικής φάσης της γυναίκας. Όμως αυτό δεν ισοδυναμεί με "τέλος της θηλυκότητας", ούτε με "απώλεια αξίας", όπως συχνά επιβάλλουν κοινωνικά στερεότυπα. Επίσης, για πολλές γυναίκες είναι ανακούφιση και απελευθέρωση, όχι φόβος ή λύπη.

Άρα, για τον άνδρα, δεν είναι ο φόβος του τέλους της γονιμότητας αυτός που τον φέρνει σε αμηχανία, αλλά κάτι βαθύτερο:

Η απώλεια του γνωστού – η σύντροφός του αλλάζει σωματικά και ψυχικά.

Η δική του σχέση με τον χρόνο – συχνά, η εμμηνόπαυση της συντρόφου ενεργοποιεί υπαρξιακά ερωτήματα: γήρας, απώλεια, αλλαγή.

Η πολιτισμική αμηχανία – δεν έχει εκπαιδευτεί να διαχειρίζεται κάτι που δεν αφορά άμεσα το δικό του σώμα.

«Η εμμηνόπαυση, ως βιολογική αλλαγή, ενδέχεται να λειτουργεί συμβολικά για τον άνδρα: υπενθυμίζει το πέρασμα του χρόνου και τη σταδιακή μεταμόρφωση της ζωής και της σχέσης. Δεν είναι ο φόβος της γονιμότητας που χάνεται, αλλά η αμηχανία μπροστά σε μια νέα φάση ζωής που δεν κατανοεί πλήρως.»...

γιατί Ιλυ....